อ็อลแบร์ต แซ็นต์-เยิร์จยี แห่งน็อจราโปลต์ (ฮังการี: nagyrápolti Szent-Györgyi Albert;[1] 16 กันยายน ค.ศ. 1893 – 22 ตุลาคม ค.ศ. 1986) เป็นนักชีวเคมีชาวฮังการี ผู้ได้รับรางวัลโนเบลสาขาสรีรวิทยาหรือการแพทย์ในปี ค.ศ. 1937 นอกจากนี้ยังเป็นบุคคลแรกที่แยกวิตามินซีและค้นพบองค์ประกอบและปฏิกิริยาของวัฏจักรกรดซิตริกอ็อลแบร์ต แซ็นต์-เยิร์จยี เกิดที่เมืองบูดาเปสต์ ราชอาณาจักรฮังการีใน ค.ศ. 1893 ในครอบครัวแซ็นต์-เยิร์จยีที่เป็นราชสกุลมาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 17[2] แซ็นต์-เยิร์จยีเรียนที่มหาวิทยาลัยเซ็มเมิลไวส์ใน ค.ศ. 1911 เมื่อเกิดสงครามโลกครั้งที่หนึ่งเขารับราชการในหน่วยแพทย์ทหาร ภายหลังแซ็นต์-เยิร์จยีผู้รังเกียจสงครามยิงตัวเองที่แขนแล้วกล่าวอ้างว่าถูกศัตรูยิงทำให้เขาได้ถอนตัวออกจากสงคราม[3] จากนั้นแซ็นต์-เยิร์จยีกลับไปเรียนต่อจนเรียนจบด้านการแพทย์ในปี ค.ศ. 1917[4] หลังเรียนจบเขาทำงานเป็นนักวิจัยของมหาวิทยาลัยโกรนิงเงินและมีโอกาสเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ ในปี ค.ศ. 1930 แซ็นต์-เยิร์จยีทำงานที่มหาวิทยาลัยแซแก็ด ที่นั่นเขาได้ทำการศึกษากรดเฮกซูโรนิก (ต่อมาคือวิตามินซี) จนพบความสัมพันธ์ของสารนี้กับโรคลักปิดลักเปิด[5] ในปี ค.ศ. 1937 แซ็นต์-เยิร์จยีได้รับรางวัลโนเบลสาขาสรีรวิทยาหรือการแพทย์จากผลงานที่เกี่ยวข้องกับการหายใจระดับเซลล์ โดยเฉพาะวิตามินซีและกรดฟูมาริก[6] สิบปีต่อมา เขาย้ายไปอยู่ที่เมืองวุดส์โฮล รัฐแมสซาชูเซตส์เพื่อทำงานวิจัยด้านกล้ามเนื้อและเป็นนักวิจัยของสถาบันสุขภาพแห่งชาติในรัฐแมริแลนด์ ในช่วงบั้นปลายชีวิต แซ็นต์-เยิร์จยีสนใจด้านมะเร็งและศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างอนุมูลอิสระกับมะเร็ง[7]ด้านชีวิตส่วนตัว แซ็นต์-เยิร์จยีแต่งงานครั้งแรกกับโกร์เนลิยอ แดเมญ ใน ค.ศ. 1917 ก่อนจะหย่าร้างใน ค.ศ. 1941 แล้วแต่งงานใหม่กับมาร์ตอ โบร์บีโร มิชโกลต์ซี ในปีเดียวกัน[8] ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง แซ็นต์-เยิร์จยีเป็นฝ่ายต่อต้านนาซีในฮังการี คอยช่วยเหลือชาวยิวในการหลบหนีออกนอกประเทศ และหลบซ่อนตัวหลังถูกเกสตาโพไล่ล่าในช่วงท้ายของสงคราม[9] แซ็นต์-เยิร์จยีเสียชีวิตจากภาวะไตวายที่เมืองวุดส์โฮล รัฐแมสซาชูเซตส์ในปี ค.ศ. 1986[10] ต่อมาใน ค.ศ. 2011 กูเกิล ดูเดิลฉลองวันเกิดครบรอบ 118 ปีให้เขา[11]